ตำแหน่งต่างๆ ของร้านอาหารไทย ณ. นครซิดนีย์  ซึ่งโดยทั่วๆไป กรรมกรชาวไทยจะทำหน้าที่ต่างๆๆดังนี้

1.พนักงาน เสริฟ หรือจะเรียกโก้ๆว่า Waitress  ตำแหน่งนี้ หน้าที่หลักก็คือเสริฟ หรือส่งอาหารตามโต๊ะ รับออเดอร์ รับโทรศัพท์ หน้าที่รองคือก่อนร้านเปิด ก็จัดโต๊ะ กวาดถูพื้น หน้าที่เสริม ก็คือ เด็ดพริก ใบกระเพรา และสุดท้ายก็เมาท์นินทา เรื่องชาวบ้าน ถ้าน้องๆใครสนใจในตำแหน่งนี้ ก็ควรเน้นพูด ฟังภาษาอังกฤษ พื่นฐานให้ได้ เพราะจะต้องรับรายการอาหาร และโทรศัพท์ จากลูกค้า ส่วนมากแล้วร้านอาหารนิยมที่จะรับ ญ. มากกว่าชาย และควรมีใบ Rsa ด้วย หากร้านนั้นบริการ เหล้า ไวน์ ยาดอง . หากประจบสอพอ เจ้าของได้จะพิจารณาเป็นพิเศษ

               คราวนี้มาดูส่วนหลังร้านบ้างว่ามีตำแหน่ง และหน้าที่อะไรบ้าง

1.เด็ก ล้างจาน หรือ Kitchen hand  มีหน้าที่หลัก คือล้างจาน ล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า หม้อ ไห แต่ไม่มีกาละมั้งนะครับ โดยปกติจะล้างด้วยเครื่อง แต่ถ้าเจอร้านเจ้าของร้านใจดี ก็จะให้ล้างด้วยมือ และห้ามใช่น้ำร้อน แบบว่างกจัด ซึ้ง จะทำให้การล้างจานยากขึ้นเพราะส่วนมากแล้วภาชนะจะมันมาก ถ้าล้างด้วยน้ำเย็น ล้างไปจนมือเปื่อยก็ไม่ออก  ส่วนหน้าที่เสริมซึ่งดูจะหนักหน่วงสักหน่อย เพราะตำแหน่งนี้จะหนักสุด เหนื่อยที่สุดในร้าน เพราะจะต้องทำทุกอย่างไม่ว่า เวลาของเข้าร้านข้าวสาร น้ำปลา ปลาร้า ก็ต้องแบกเข้าร้าน หากเวลาไม่ยุ่งก็รอรับคำบัญชาว่าจะต้องทำอะไรต่อไป

2.อองเทร+คนทำแกง หน้าที่นี้หากเป็นร้านเล็กๆๆ ก็ต้องทำควบกันไปคือทำอาหารประเภท ทอด และทำแกงต่างๆเช่น แกงเขียว แกงแดง เป็นต้น หน้าที่เสริม ก็เป็นพวกหั่นผัก รายละเอียดปลีกย่อย ก็แล้วแต่ร้านคับ

3.คนทำอาหาร หรือเชฟ (เรียกกันเองนะเพราะคนทำอาหารส่วนมากไม่ได้จบ Cookery ครับ ส่วนมากไต่เต้ามาจากเด็กล้างจาน หรือไม่ก็อองเทร ) หน้าที่หลักก็ทำกับข้าวหล่ะครับ หน้าที่รองก็คือเตรียมของ และสั่งของที่จะใช้ในวันถัดไป

4.โฮม อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกะครัว มีหน้าที่ส่งอาหารตามบ้านลูกค้า ซึ่งไม่มีทุกร้านอ่ะ ส่วนมากจะมีเฉพาะร้านอาหารใหญ่ๆ และส่วนมากต้องมีรถยนต์เป็นของตัวเอง ผมก็ยังสังสัยว่าทำไมเด็กเสริฟ ต้องมีแฟนเป็นคนส่งโฮมด้วย หรือว่ามีรถแล้วมันได้เปรียบกว่าเด็กล้างจานฟ่ะ ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ

พูด ถึงรายได้ และเวลาการทำงานแล้ว มาตรฐานทั่วไปแล้ว เวลาทำการร้านอาหารจะแบ่งได้ สองช่วง คือช่วง Lunch  และ Dinner แต่บ้างร้านก็จะขายช่วงใดช่วงหนึ่งเท่านั้น อาจจะเหตุผลด้วยว่าทำเล ร้าน หรือไม่ก็เจ้าของร้านรวยแล้วเลยขายเวลาเดียว แต่โดยปกติเจ้าของร้านจะงก เปิดขายทั้งสองช่วงเวลาครับ

– รายได้ ทุกตำแหน่งจะหนีกันไม่เท่าไหร่ครับ ตามมาตรฐานร้านไทยนั้น ก็เรท $50 ต่อชิฟ และทิปหารกันหมดร้านอ่ะ แต่ก็มีบ้างร้านเจ้าของร้านแอบแย่งทิปพนักงาน 55555 แต่โฮมนั้น จะมีรายได้พิเศษ$2 ต่อ ลูกค้า และทิปส่วนตัวอ่ะ เพราะได้รับจากมือลูกค้าโดยตรงไม่แบ่งใคร แต่ก็ควรจะให้โฮมไปเถอะ เพราะค่าน้ำมัน ค่าซ่อมรถ ค่าใบสั่งในกรณีจอดรถผิดที่  เจ้าของร้านเค้าไม่รับผิดชอบอยู่แล้ว  ส่วนน้อยนักที่เจ้าของร้านจะให้เป็นชั่วโมง ถึงได้เป็นชั่วโมงก็ยังต่ำกว่าเรทค่าแรงขั้นต่ำของออสเตรเลียอยู่ดี (ขั้นต่ำอยู่ที่$16.80 ต่อชั่วโมงอ่ะ) 

เพิ่มเติม วีซ่านักเรียนสามารถทำงานได้ 20 ชั่วโมง ต่อ สัปดาห์ ยกเว้น ระดับป.โท และช่วงปิดเทอม ทำเท่าไหร่ก็ได้ แต่โดยส่วนมากเด็กไทยสามารถ ทำเกินกันเกือบหมด เพราะร้านอาหารไทย จะจ่ายเป็นเงินสด ไม่ค่าภาษีให้ ผลดีต่อกรรมกรไทย คือทำงานได้เกิน20 ชั่วโมง ผลเสีย ส่วนมากแล้วร้านอาหารไทยจะไม่จ่ายเงินซุปเปอร์ให้ (เป็นเงินที่คนไทยจะได้คืนหลังจากที่กลับไทยโดยไม่กลับมาออสเตรเลีย คล้ายๆเงินบำนาญของคนออสอ่ะ  และไม่สามารถของคืนภาษีได้ เพราะเจ้าของร้านไม่ยอมจ่ายภาษีให้รัฐบาล โดยเราจะขอคืนภาษีได้ทุกกรกฏาคมของทุกปี ส่วนมากจะได้ประมาณ$500-900 ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าของร้านอาหารจะจ่ายไปเท่าไหร่ ซึ่งกรรมกรชาวไทยจะได้เงินภาษีคืน เหมือนกับโบนัสทุกๆๆปี แต่ถ้าเจ้าของร้านอาหารใดขอเลขประจำตัวเสียภาษีของท่าน และท่านไม่ได้เงินภาษีคืน แสดงว่าเจ้าของร้านนั้นได้กระทำชำเราท่านแล้ว เอิกๆๆๆ โดยการโกงเงินโบนัสของท่านไป

           การหางานสมัครร้านอาหาร โดยทั่วๆไปแล้วก็หาได้ตามเวบต่างๆๆ เช่น www.natui.com.au  หรือไม่ก็ทำการเดินเข้าไปสมัครโดยตรง ครับ

เนื้อหานี้เป็นเรื่องจริงที่เขียนขึ้นโดยไม่ได้อ้างอิงกับร้านอาหารใดๆๆ ทั้งสิ้น 5555