เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยเข้าใจ ว่าทำไมถึงชอบและรักที่จะอยู่ที่ Sydney มากกว่า ที่จะกลับไปอยู่เมืองไทย ทั้งๆที่อยู่ออสมาได้แค่ 10 กว่าปีเอง แต่จนวันนี้ ผมถึงได้เข้าใจแล้วหล่ะ ว่าซิดนีย์ เป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ครับ ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะมีความเห็นเหมือนกับผมบ้างหรือเปล่า แล้วเหตุผลของของตัวคุณหล่ะ “ว่าทำไมถึงอยากทิ้งเมืองไทย ไปอยู่ที่ออสเตรเลียกัน”
อย่างแรกเลย ที่ผมไม่ชอบเมืองไทย เพราะว่าครอบครัวอบอุ่นเกินไป เวลาจะไปทานข้าวทีไหน ก็ยกกันไปเป็นโขยง พูดจากันเสียงดัง ดูวุ่นวาย สู้เวลาที่ผมทานข้าวที่ซิดนีย์ก็ไม่ได้เพราะ นั่งทานอยู่คนเดียว สงบไม่ดูวุ่นวาย ทานไปก็นั่งนับเมล็ดข้าวไป เพลินดี ฝึกสมาธิไปในตัว และที่สำคัญไม่ต้องรับฟังเสียงพี่ป้าน้าอา มาดุมาว่าเรา 🙂
อย่างที่สอง ก็คือเรื่องอาหารการกินนี้หล่ะ เบื่อพวกอาหารสดๆ และถูกๆๆที่เมืองไทย ความรู้สึกส่วนตัว จะรู้สึกดี ที่ได้กินกุ้งแช่แข็ง หรือไม่ก็อาหารนานาชาติที่ ซิดนีย์มากกว่า มีให้เลือกเยอะ ส่วนที่เมืองไทยนั้นอย่าให้พูด ผมเมินตลอด พนักงานบริการเอาใจใส่ใจดีเกินไป อาหารสดๆใหม่เกิ้น ที่สำคัญเวลาเรียกจ่ายเงินมีแต่ใช้แบงค์ย่อยไม่เคยจ่ายแบงค์พันสักที ถูกเกิ้น
อย่างที่สาม ก็เบื่อไม่ไม่ชอบเลยที่เหล่าเพื่อนสนิทมิตรแท้และสหายทั้งหลาย ที่ชอบชวนผมไปทานข้าว ปาร์ตี้นอกบ้าน โดยยิ่งคืนวันศุกร์ เสาร์นี้ อย่าให้พูดเลย ชวนกันไปดีนัก ทั้งโรงเบียร์ Warm up และ เลียบทางด่วนเอกมัย เพราะปกติแล้ว เป็นคนชอบความสงบมากกว่า หากอยู่ที่ซิดนีย์ เวลาว่างเมื่อไหร่ ก็เดินจงกลม นั่งสมาธิ ที่วัดอนันเดล ไม่เคยขาย
อย่างที่สี่ การเดินทางก็ไม่สะดวก ถนนหนทางก็ไม่มี จะเดินทางออกไปจิบกาแฟแต่หล่ะที ก็ต้องขับเรือออกจากบ้าน นึกว่าอยู่เมืองเวนิช ออกบ้านแต่หล่ะที พี่หล่ะเพลี้ย ต้องศึกษาเส้นทางเป็นอย่างดี
อย่างที่ห้า เบื่อธรรมชาติที่เมืองไทย หาดทรายขาว ท้องฟ้าสีคราม และน้ำทะเลใสๆ ซ่ะจริงๆๆ ไปที่ไหนๆ ก็มีแต่ที่สวยๆ อากาศก็เป็นใจเกิ้น ไม่ร้อนเกินไป และไม่หนาวเกินไป ไปเที่ยวที่ไหนก็สวย และสบายกระเป๋า ประหยัด
อย่างที่หก ทำใจไม่ได้กับการที่ต้องนอนคนเดียวบนเตียงกว้างๆ แบบเหงาๆ เพราะยังไม่คุ้นชินกับการที่ต้องอยู่กับคนที่รู้จักและมีห้องนอนเป็นส่วนตัวของตัวเอง เพราะปกติเวลาอยู่ที่ซิดนีย์นั้น จะอยู่กันอย่างอบอุ่น ผู้คนมากกมาย และพักพิงที่ห้องนั่งเล่น รู้สึกดีกว่าอยู่ที่เมืองไทยเยอะ ที่สำคัญ เวลาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา อินเตอร์เน็ตช้าด้วย แต่อยู่ที่ไทยยังไม่คุ้นกับความไวของอินเตอร์เน็ต ที่ไวเกิ้น หรือว่ามีคนแชร์น้อยหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
อย่างที่เจ็ด เบื่อกับบรรยากาศดี้ดีของร้านกาแฟที่ไทย มีหลายๆร้านที่เหมาะนั่งทำงานไป จิบกาแฟไป แต่มันดีเกิ้นไปที่รับไม่ได้ แถมบริการที่เอาใจใส่ดูแลลูกค้าเป็นพิเศษ ทำให้เกิดความหน้าเบื่อหน่าย ที่สู้คาเฟ่ที่ซิดนีย์ก็ไม่ได้ สั่ง จ่ายเงิน และรับกาแฟ ก็จบสำหรับ Service mind
อย่างที่แปด บรรยากาศที่ทำงานอันแสนหดหู่ ซีเรียสและเคร่งเครียด ทำให้จิตตก และแสนจะน่าเบื่อ ทำให้ผมอยากจะหนีกลับไปที่ซิดนีย์ทุกครั้ง ที่ต้องกลับมาทำงาน office ที่สาขาเมืองไทย